Na al dat mooie weer van de afgelopen week ben ik helemaal de weg kwijt. Sinds vrijdagmiddag loop ik te poetsen, te schrobben en te vegen. Alle ramen beneden zijn van binnen en van buiten gelapt. De lamp in de keuken is stofvrij. Jawel, dat is het vermelden waard!
En de vijver is draadalgen-vrij. Dat was 'n vies klusje.
Zelfs nieuwe plantjes in dat steenkoude water gezet. En de bruine potten voor m’n ramen wit gespoten. De hond vandaag al vier keer uitgelaten. Oké, ik moet nog steeds stofzuigen en dweilen maar dat is niet zo belangrijk. Oh ja, ik heb ook nog een andere kleur lampenkapjes gehaald. Een mens wil wel eens wat anders he? Hihihihi.
En de kasten opgeschoond. Boodschapjes in huis gehaald. Gewoon te veel in te weinig tijd gedaan. Goed he? .....
En toch.......
Op de één of andere manier wil het me niet lukken om de boel het helemaal spik en span te krijgen. Ik werk me helemaal de blubber maar ik sla heel bewust één vertrek over. Shame on me.
Het is: De Bijkeuken.
Het "hok" waar alle wasgoed ligt opgestapeld. Ja, zelfs nog wasgoed van de wintersport.
En bergen wasgoed van de meiden. Het moet gewoon de machine in, daarna de droger in en dan even opgevouwen worden. Normaliter heb ik geen hekel aan de was. Dus wat het nou is…
Want, nou komt het… ik heb er gewoon totaal geeeen zin in om daar aan te beginnen. Nul komma nul zin. Nada, noppes en nix zin.
Wat nou lente? Oke, helemaal lente. Overal lente. Maar niet in mijn bijkeuken! Wanneer komt daar de lente binnenvallen?
Ook beide dochters zijn er niet voor te porren. Allemaal druk druk druk. En manlief “is niet van de was”. Heb ik mezelf aangedaan. Dus die ruimte is nog steeds een zooi.
De hamvraag... ga ik vanavond met de teevee aan nog even wat doen???
Eh... eerst maar eens naar de handbalwedstrijd. Als ik vanavond nog zin heb…
Oh ja, verder ben ik wel een stuiterbal hoor! Dus nix om je zorgen over te maken!
Denk ik...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten