donderdag 22 augustus 2013

Dood-gewoon

Een beschuitje bij het ontbijt
Even bladeren in de krant
Uitgemergelde kinderlijfjes
Een allesverwoestende brand

Kindjes gaan alweer naar school
Spelen op de straat
Gifgasbommen en granaten
Gevoed door blinde haat

De blaadjes vallen van de bomen
En alweer die kleurenpracht 
Homo's worden uitgejoeld
Vrouwen stelselmatig verkracht

We bellen even met een vriend
Drinken samen wat in de stad
Een kindsoldaat vermoord een kind
Een zwerver zuipt zich zat

Tanden poetsen en naar bed
Veeg je straatje schoon
Er is oorlog om geld, macht en geloof
En dood. Doodgewoon...


dinsdag 13 augustus 2013

Nooit meer...


Je was één van ons
Maar wist het niet meer
Je lijf deed wat anders
Het had geen verweer

Je hart klopte wel
Maar... het klopte niet
Je was niet jezelf
Wat een stil verdriet!

Nu ben je dood
Handen koud en stijf
Je ogen gesloten
Verlost van je lijf

We gunnen je rust
Maar egoïstisch als we zijn
Zijn we verdrietig omdat je nooit meer
Nóóit meer bij ons zult zijn...




(Geschreven n.a.v. Het overlijden van Prins Johan Friso 12-8-2013)


donderdag 1 augustus 2013

Op de fiets...

ineens zie ik je staan
ik schrik
jij kijkt op
ziet mij
en schrikt zichtbaar ook

je stopt met eten
en ik denk
dat je zult verdwijnen
bang bent
zult opgaan in rook

ik hou mijn adem in
maar dan
draai jij je om
eet verder
onverstoorbaar
alsof ik er nooit was

ik blaas mijn adem uit
opgelucht
en fiets zachtjes verder
kippenvel
ik laat jou achter
in het groene gras


                    Dag mooie ree!





het zijn de kleine dingen...

een knipoog
een zoen
een hand op je schouder
een lach...
die kleine dingen
zijn onbetaalbaar
en maken alles, álles mooier
elke dag...