Nooit meer...

Je was één van ons

Maar wist het niet meer

Je lijf deed wat anders

Het had geen verweer

Je hart klopte wel

Maar... het klopte niet

Je was niet jezelf

Wat een stil verdriet!

Nu ben je dood

Handen koud en stijf

Je ogen gesloten

Verlost van je lijf

We gunnen je rust
Maar egoïstisch als we zijn
Zijn we verdrietig omdat je nooit meer
Nóóit meer bij ons zult zijn...

(Geschreven n.a.v. Het overlijden van Prins Johan Friso 12-8-2013)