woensdag 11 april 2012

Lekker handig....

We willen alles hebben. Vooral als het ons leven gemakkelijker maakt. Of prettiger. Of mooier. En waar vind je alles voor je gemak? Ik dacht het op de huishoudbeurs te vinden. Ik zag het van tevoren al voor me. Allemaal kraampjes met nieuwe snufjes. Met van die schitterende dingen die het huishoudleven gemakkelijker zouden maken. Een nieuwe wereld zou voor me
open gaan. Dacht ik…
Wat ons in de trein al opviel waren de vele, véle opgetogen dames met trolleys. Vroeger liepen daar toch alleen de bejaarden mee die hun boodschappen niet mee konden krijgen? Omdat ze niet meer konden autorijden of fietsen? Maar nee, op de huishoudbeurs waren die boodschappenwagentjes gepimpt. Nou, zo heb ik mijn oma nog nooit zien sjezen! Met een knalroze karretje: hip en trendy. 
Bijna overal borden met ‘drie halen, twee betalen’. Maar om nou de hele dag met een tas vol brood, koek en cake te gaan sjouwen? Worsten, pakken wasmiddel, of blikken met soep… Het kwartje viel; daar waren dus die wagentjes voor bedoeld. Stouw maar vol die kar! Er was van alles te koop. Ook té veel hebbedingetjes. Stofhappertjes. Sta-in-de-weg-jes. Die schitterend gekleurde giraffe die daar te koop was, was veel te groot. Dus onhandig om mee te slepen. Daarbij weigerden we beiden principieel een oma-trolley te besturen.
In de loop van de dag werden de dolgedraaide koopzieke dames hebberig. Ze sneden ons pad en reden als gekken over onze tenen. We kregen zelfs boze blikken omdat we zo ontspannen en rustig rondslenterden! Het einde van de beurs kwam in zicht en er werd gestunt met korting op korting. Het was alles, behalve gratis. Nou, wij waren er wel klaar mee.
Echter……. eenmaal thuis gekomen kwamen we tot de verschrikkelijke ontdekking dat we tijdens onze ‘ontspannen’ wandeling een hele hal gemist hadden! Nou ja zeg! 'Ongeloofbaar!' Nèt die ene hal met álle nieuwe snufjes…
Met die handige huishouddingetjes die je eigenlijk ‘moet’ hebben…
We hadden de kans om ons huis-tuin-en-keukenleventje gemakkelijker te maken gemist!
Dat was niet zo handig van ons. 

Maar het was allemaal de schuld van die trollen-dames.
Die wilde wiev’n! 
Echt, wat een verschrikking, zo’n huishoudbeurs. 
Ik raad het dan ook iedereen af om daar naar toe te gaan! 
Afijn, wij gaan volgend jaar wel weer.
We moeten die ene hal toch nog bezoeken?!…

Gepubliceerd op http://www.absolutelyenschede.nl/

woensdag 4 april 2012

Haastige gezegdes

Mijn man heeft een prachtige uitspraak “haast je als je tijd hebt, dan heb je tijd als je haast hebt”. En de organisator van onze website, Olga Heinen weet dat je altijd moet organiseren. En dat je dan nooit haast hoeft te hebben…
Echt Olga, ik probeer meestal op tijd te vertrekken maar het lukt me soms gewoon niet! Conclusie: soms heb ik haast…  Bij mijn haast komt vaak een irritatiefactor om de hoek. Ik zie alleen maar mensen die autorijden alsof ze álle tijd hebben. En dat hebben ze vermoedelijk ook…  
Deze nog steeds niet uitgestorven mensensoort rijdt 41 waar je 50 mag. Of ze rijden 90 waar echt een 100 km-bord van ruim één meter doorsnee langs de weg staat. En ondertussen links naar de koetjes kijken, rechts naar een huisje kijken. Soms moeten ze ineens bellen in de auto. Of gaan ze helemaal op in het gesprek met de bijrijder. Of de navigatie moet nog worden ingesteld…

Eén blik in de achteruitkijkspiegel en ik zie een lange rij achter mij. En dat alleen omdat zo’n treuzel vóór me z’n gaspedaal is kwijtgeraakt. Of de derde versnelling niet kan vinden. Of… milieubewust rijdt… Oei... mijn lief kijkt elke vrijdag naar Top Gear. Daar gaat het om het aantal pk’s. En hoe snel kan die bak van 0 naar 100. En “wat een geluid heeft die motor!” Ze scheuren en jakkeren er op los. Hoezo zuinig rijden? Gasje bij zul je bedoelen! Ik moet maar niet meer naar dat programma kijken…
Wat me wel opvalt is dat veel van die mede-mobilisten iets aan de spiegel hebben hangen. Een geurboompje. Een dobbelsteen. Soms een kralenketting van de V&D. Met al die blingbling voor je neus kan ik me voorstellen dat het soms moeilijk concentreren is. Er zijn ook mensen die trager rijden omdat ze een hoed of pet op de hoedenplank hebben liggen. Of een gehaakt toiletrolhoudertje. Soms zit er een sticker van een visje op de kofferbak. Of mensen dragen een bril. Hondjes die ‘ja’ knikken door de achterruit! Smurfen, beren… Ik zie ze allemaal op de weg. Oké, nu ik draaf door…
Mijn opa had ook een hele wijze uitspraak. “Ze dronken een glas, ze deden een plas, en ’t bleef zoals het was.” Weet je? Die beste man had gelijk.
Ik kan me overal nog zo druk om maken, alle mensen rijden naar eigen inzicht perfect... 

Ik laat mijn bril dus thuis.
Heb alle stickers van mijn auto verwijderd.
De hoedenplank is leeg en mijn achteruitkijkspiegel is schoon.
Er mag niemand meer naast me zitten en ik let alleen nog maar op de weg.
Echt…
Geloof je ’t zelf?
Nou vooruit, ik ga in het vervolg wel wat eerder van huis…


gepubliceerd op http://www.absolutelyenschede.nl/