We willen alles hebben. Vooral als het ons leven gemakkelijker maakt. Of prettiger. Of mooier. En waar vind je alles voor je gemak? Ik dacht het op de huishoudbeurs te vinden. Ik zag het van tevoren al voor me. Allemaal kraampjes met nieuwe snufjes. Met van die schitterende dingen die het huishoudleven gemakkelijker zouden maken. Een nieuwe wereld zou voor me
open gaan. Dacht ik…
open gaan. Dacht ik…
Wat ons in de trein al opviel waren de vele, véle opgetogen dames met trolleys. Vroeger liepen daar toch alleen de bejaarden mee die hun boodschappen niet mee konden krijgen? Omdat ze niet meer konden autorijden of fietsen? Maar nee, op de huishoudbeurs waren die boodschappenwagentjes gepimpt. Nou, zo heb ik mijn oma nog nooit zien sjezen! Met een knalroze karretje: hip en trendy.
Bijna overal borden met ‘drie halen, twee betalen’. Maar om nou de hele dag met een tas vol brood, koek en cake te gaan sjouwen? Worsten, pakken wasmiddel, of blikken met soep… Het kwartje viel; daar waren dus die wagentjes voor bedoeld. Stouw maar vol die kar! Er was van alles te koop. Ook té veel hebbedingetjes. Stofhappertjes. Sta-in-de-weg-jes. Die schitterend gekleurde giraffe die daar te koop was, was veel te groot. Dus onhandig om mee te slepen. Daarbij weigerden we beiden principieel een oma-trolley te besturen.
In de loop van de dag werden de dolgedraaide koopzieke dames hebberig. Ze sneden ons pad en reden als gekken over onze tenen. We kregen zelfs boze blikken omdat we zo ontspannen en rustig rondslenterden! Het einde van de beurs kwam in zicht en er werd gestunt met korting op korting. Het was alles, behalve gratis. Nou, wij waren er wel klaar mee.Bijna overal borden met ‘drie halen, twee betalen’. Maar om nou de hele dag met een tas vol brood, koek en cake te gaan sjouwen? Worsten, pakken wasmiddel, of blikken met soep… Het kwartje viel; daar waren dus die wagentjes voor bedoeld. Stouw maar vol die kar! Er was van alles te koop. Ook té veel hebbedingetjes. Stofhappertjes. Sta-in-de-weg-jes. Die schitterend gekleurde giraffe die daar te koop was, was veel te groot. Dus onhandig om mee te slepen. Daarbij weigerden we beiden principieel een oma-trolley te besturen.
Echter……. eenmaal thuis gekomen kwamen we tot de verschrikkelijke ontdekking dat we tijdens onze ‘ontspannen’ wandeling een hele hal gemist hadden! Nou ja zeg! 'Ongeloofbaar!' Nèt die ene hal met álle nieuwe snufjes…
Met die handige huishouddingetjes die je eigenlijk ‘moet’ hebben…
We hadden de kans om ons huis-tuin-en-keukenleventje gemakkelijker te maken gemist!
Dat was niet zo handig van ons.
Maar het was allemaal de schuld van die trollen-dames.
Die wilde wiev’n!
Echt, wat een verschrikking, zo’n huishoudbeurs.
Ik raad het dan ook iedereen af om daar naar toe te gaan!
Afijn, wij gaan volgend jaar wel weer.
We moeten die ene hal toch nog bezoeken?!…
Gepubliceerd op http://www.absolutelyenschede.nl/