zondag 31 december 2017

daaag 2017



Meestal kijk ik liever vooruit
het verleden is geweest, da's over en klaar
maar nu blik ik toch over m'n schouder...
even terug, naar het afgelopen jaar

Met m'n neus boven het oliebollenvet
droom ik even groot en voel me klein
komen en gaan herinneringen
de één verdrietig, de ander fijn

Niemand weet wat er komen gaat
en wat 2018 ons zal geven
maar ik wens je volop liefde en geluk
en dat je een meer dan geweldig jaar zult beleven!


woensdag 11 oktober 2017

Rust zacht lieve Luna...


nooit meer met jou aan de wandel
nooit meer jouw gezelligheid
je liefde voor ons was oneindig
dank je, voor die geweldige tijd!

altijd vrolijk en geduldig
echt een maatje voor 't leven
hier stopt voor jou 't gekwispel
dank voor alles wat je ons hebt gegeven.

kopje koffie. plakje kaas.
met de auto naar de hei.
al die dagelijkse dingen
maakten jou en ons zo blij.

nu mag je rusten lieve schat
slaap maar zacht, het is goed.
al weten we nog lange niet
hoe het zonder jou nu verder moet...

Rust zacht



maandag 7 augustus 2017

Kampioenen, dát zijn ze!


Gisteren was een dag met een oranje randje. De dames werden Europees kampioen voetbal. In een uitverkocht stadion in Enschede ging elke oranje-fan compleet uit zijn dak. Wát een overwinning. Wát een mooie wedstrijd. Wát een prestatie!

Maar wat blijkt, al gauw komen er jaloerse en minder leuke opmerkingen. ‘Ik ben blij dat het is afgelopen’. ‘Tijd voor echt voetbal’ (lees: mannenvoetbal). ‘Tijd voor topsport op tv’, en nog meer van soort opmerkingen. Daar word ik zo ontzettend opstandig van! Dat soort opmerkingen is je reinste geslachtsdiscriminatie!!!

Hebben de personen die deze opmerkingen maken wel eens gekeken naar -bijvoorbeeld- zwemmen? Of handbal? O, ik kan nog wel even doorgaan hoor. Bij iedere sport kún en mág je mannen namelijk niet met vrouwen vergelijken. Dat is appels met peren vergelijken. Bij zwemmen halen de vrouwen niet de tijden van de mannen. Kijk je naar een potje handbal dan gaat het er bij de vrouwen heel anders aan toe dan bij de mannen.

En dan vraag ik je: maakt dat het minder mooi en interessant om naar te kijken? Is daarom een vrouw die op hoog niveau wedstrijden zwemt niet bezig met topsport? Of een handbalster in het Nederlandse team? Daar is de euforie toch gelijk dan wanneer er bij mannen zo’n mega-overwinning wordt behaald? Het kampioen-zijn, het de-beste-zijn, dáár draait toch alles om in de meeste sporten?

Maar heej, als men dan tóch gaat vergelijken dan durf ik op een paar punten ook wel te beweren dat vrouwenvoetbal inderdaad niet te vergelijken is met mannenvoetbal. Die vrouwen piepen niet zoals de mannen, liggen niet minutenlang kermend op de grond omdat ze een blessure faken, maken minder gemene overtredingen, hebben de bal veel langer in het spel, en vormen een hechter team. En daarnaast vind ik ze leuker en mooier om naar te kijken.

Laat die jaloerse kippen (of hanen) maar lullen. Die meiden zijn wel mooi Europameister 2017!

#trots #damesvoetbal #kampioen

zaterdag 13 mei 2017

13 mei 2017



13 mei 2000

het is opnieuw die dag...
je zult het nooit vergeten
waar je je toen bevond
zul je precies nog weten

de impact die het had
de beelden; niet te wissen
de gevolgen, ongekend
geen antwoorden, slechts gissen

't litteken is nog steeds voelbaar
dat dragen we met ons mee
vandaag, 17 jaar geleden,
de vuurwerkramp van Enschede...




woensdag 10 mei 2017

Blij



BLIJ

het glimmende gras
de bloeiende bloemen
geurende struiken
insecten die zoemen

vogels die zingen
een koe in de wei
en de zon aan de hemel
daarvan word ik blij!!!

donderdag 6 april 2017

Daaaag......



je kamertje, kaal en leeg
net als een stukje diep in mij
het voelt breekbaar, vreemd,
verdrietig en toch blij

emoties slik ik dapper weg

jij bent alleen maar druk
naar deze dag heb je uitgekeken
en je straalt van het geluk

ja, ik zal je hier wel missen
je drukte en gezelligheid 
geniet maar van en met elkaar
nu, en hopelijk: voor altijd!

xxx mama



geschreven voor Marilene op de dag dat ze definitief onder moeders vleugels uitvloog...



zaterdag 1 april 2017

Enschede Fietsstad 2020: ritje voor de veiligheid van Glanerbrug…


Vanmiddag mocht ik, samen met een paar ‘gemeente-mannen’ fietsen vanaf de grens tot de Shell om de onveilige verkeerssituatie van ons dorp te laten zien. Iets voor twee uur kwam ik aan bij de grens en tot mijn verrassing stonden er al een paar mannen te wachten.
Allereerst wijs ik de mannen erop dat automobilisten bij de grens worden aangemoedigd om vooral 50 te blijven rijden. Het bord dat de snelheid doorgeeft dankt je hartelijk wanneer je 50 rijdt terwijl je eigenlijk de Winkelboulevard Glanerbrug nadert. En dat is een 30 kilometer zone. 

We stappen op de fiets en mij werd gaandeweg duidelijk dat fietsen over onze 'Stroat' een momentopname is. De raadsleden hadden geluk want er kwam geen enkele auto uit de Spoorbaanstraat, Kerkstraat, Veldstraat of de Nieuw Frieslandstraat. Wát een rust... Er was volop gezelligheid van de voorjaarsmarkt met allerlei kraampjes. Daardoor reed het verkeer veel rustiger om alles goed te bekijken en konden we – voor Glanerbrugse begrippen – abnormaal rustig doorfietsen. Ook de terugweg verliep zonder enige problemen. De auto’s die achter ons reden bleven keurig achter ons en maakten geen aanstalten ons in te halen of te snijden. Er zwiepten geen autodeuren open. Alleen werd één persoon gesneden door de stadsbus waarbij we allemaal konden horen dat de toeter van de bus het goed deed! 

Na afloop hebben we samen nog even nagepraat op een rustige plek. Dat de situatie niet veilig is werd door allen beaamd. En als Enschede Fietsstad 2020 wil worden dan moet de Gronausestraat op de (politieke) agenda. Hiervoor zullen gesprekken moeten worden gevoerd met de Dorpsraad, met stadsdeel Oost, etc. 
Nou, ik ga heel graag in gesprek met al die partijen waarbij ik vurig hoop dat ik er meer veiligheid uit kan slepen voor ons dorp. Veiligheid voor álle partijen: automobilisten, fietsers én voetgangers. 

Langs deze weg wil ik in ieder geval iedereen bedanken die deze onbezonnen actie van mij heeft gesteund/geliked door o.a. het delen van mijn oproepje op Facebook. De boodschap is overgekomen! Ik heb deze week wel een paar keer gedacht ‘wat heb ik mezelf op de hals gehaald’, maar ja, wie A zegt moet ook B zeggen. 

Over belangstelling had ik vandaag niets te klagen, zelfs de pers was aanwezig. Vanavond is er iets van onze fietstocht door Glanerbrug op RTV Oost te zien en maandag zal er ook nog wel een stukkie in de Tubantia staan. Maar heej… daar houdt het wat mij betreft niet op! Want ik heb pas echt rust als de verkeersveiligheid weer gewaarborgd is. Dat kan ik niet alleen en daar zal ik nog wel de hulp van mijn dorpsgenoten bij nodig hebben (qua overleggen en meedenken). Dus mocht je je geroepen voelen: laat het me weten!

Hoe dan ook; ik heb een balletje opgegooid. Het balletje is gevangen en ligt nu ergens. Nu is het aan de ‘hoge heren en mevrouwen’ wat ze met mijn balletje doen. 

Wat mij betreft: wordt vervolgd!



zaterdag 25 maart 2017

Enschede fietsstad 2020? No way!


Een aantal jaren geleden heeft iemand vanachter een bureau bedacht dat onze ‘Stroat’ in Glanerbrug op de schop moest. Alles moest anders. En zeg nou zelf, het resultaat is echt prachtig. Om naar te kijken. Op een stille zondagmorgen. Als er geen auto’s in combinatie met fietsers staan of rijden. 

Echter, de praktijk op een drukke zaterdag is anders. Als fietser loop je groot gevaar als je op een willekeurige zaterdag van oost naar west (of in tegengestelde richting) deze straat probeert te ‘bedwingen’. Je mag je banden kussen als je heelhuids over komt. 

Waar het mis gaat? Neem de proef op de som en ontdek dat automobilisten niet in de spiegels kijken en vervolgens half op het fietspad blijven rijden waardoor je ze niet voorbij kunt. Merk dat automobilisten je snijden, want jij bent maar een slome fietser. En zoek je weg over deze straat omdat autodeuren open zwiepen of auto’s achteloos wegrijden terwijl jij nietsvermoedend aan komt fietsen. Daar word je echt niet vrolijk van.

Dit maakt dat ik met samengeknepen billen op het zadel zit en de laatste tijd het trottoir verkies boven de rijbaan. En met mij vele anderen. We zijn in overtreding maar echt, het is veel veiliger. Waardoor het volgende probleem zich presenteert: voetgangers zijn niet blij dat wij onze weg zoeken tussen het winkelend publiek. En terecht. Zelfs onze ondernemers worden er niet vrolijk van!

Maar ik hou van vrolijkheid. Van gezelligheid en samen naar oplossingen zoeken. Dus heb ik iets bedacht. Ik nodig hierbij de Dorpsraad, de Gemeenteraad en alle andere Raden die maar iets met ons dorp of verkeersveiligheid te maken hebben van harte uit om samen met mij op een zaterdag rond de klok van 14:00u vanaf de grens tot de Zwarteweg te fietsen. O, en dan aan de overkant weer terug fietsen (als ze nog durven). Vervolgens mogen ze, als ze het overleefd hebben, na gaan denken hoe het anders moet. Dat het anders moet is duidelijk. Want met zo’n straat wordt Enschede in 2020 natuurlijk nóóit Fietsstad!

Nou kunnen ‘Raden’ natuurlijk ook achterover leunen en geduldig afwachten. Geduld is in dit geval geen schone zaak. Want het is geen kwestie meer óf er doden gaan vallen, maar wanneer….




Deze noodkreet heb ik geschreven omdat de situatie op de Gronausestraat in Glanerbrug zo onveilig is dat het eigenlijk wachten is tot er doden vallen. 

vrijdag 10 februari 2017

reepje sneeuw


er ligt ijskoud
een reepje sneeuw
op een takje
in het woud

en ik vraag
mezelf dan af
"heeft dat takje
't ook zo koud?"


zaterdag 4 februari 2017

Wereldkankerdag



4 februari, Wereldkankerdag...

Vorig jaar mocht ik in juni met Jolanda de Alpe d’HuZes lopen. Daar draaide alles om die k#tziekte. We hebben er mensen ontmoet die op dat moment kanker hadden en volop in de behandelperiode zaten, en anderen die de ziekte inmiddels hadden ‘overwonnen’. Maar… ook veel mensen die een dierbare verloren hadden door kanker. En wat waren dat er veel. Véél te veel! Wie kent er nou niet iemand in zijn of haar omgeving die is getroffen door kanker?

Dus sta ik vandaag, 4 februari 2017, gewoon even stil. Even stil bij wat kanker veroorzaakt voor de patiënten en hun dierbaren. Stil bij wat iedereen die met deze vreselijke ziekte te maken heeft - of heeft gehad - moet doorstaan.

Ik wens jullie heel veel kracht en vooral heel veel vertrouwen in de toekomst. In gedachten ben ik vandaag bij jullie. 

En ik hoop nog steeds dat de leus van het KWF het gauw waarheid wordt: "nooit meer iemand dood aan kanker!"

🕯

woensdag 1 februari 2017

knoppen

het ijs nog in en op het water
alles lijkt dood. maar.... kijk!
een eerste teken van nieuw leven:
ik zie knoppen in de eik!!!


zaterdag 28 januari 2017

Het sprookje van de Zon en Koning Winter


De zon speelt met Koning Winter
Liefde op het eerste gezicht?
Als ze elkaar nader komen
Is de relatie niet waterdicht

Want zij doet zijn wangen gloeien
En hij verkilt telkens haar hart
Koning Winter en de zon?
’t is een verhaal apart…

Maar... bij Koning Winter en de Zon
werkte er nóg iemand tegen
En dat was niemand minder dan
die miezerige juffrouw Regen

Daarnaast had die enge dame
nog een kille neef: Noordwest
Die twee hebben daar in korte tijd
't prille liefdesnest verpest

Ze kwamen in een slechte bui,
ongevraagd en ongelegen
En zo zijn Zon en Koning Winter
uit elkaar gedreven...

zaterdag 21 januari 2017

vergeten herinneringen



ze was al lang niet meer de vrouw die ze ooit was
niet meer van deze tijd
je moeder... ze kende de wereld niet meer

dan komt het moment van afscheid nemen
en al ben je nóg zo voorbereid
dat definitieve. voor altijd. dat doet zeer

koester de liefde die ze gaf
bewaak de fijne momenten die je had met haar

en geef haar leven een gouden rand
door die herinneringen te delen met elkaar





geschreven voor onze lieve vrienden waarvan de moeder is overleden

donderdag 19 januari 2017

zon gevangen!


ik heb de zon gevangen
en hou 'm dicht bij mij
Als het morgen mee zit
laat ik 'm wel weer vrij! 


maandag 2 januari 2017

Dag lieve juf



lieve juf,

hoe moet het nu zonder jou?
straks loopt alles in de soep!
jij legt goed uit, bent heel erg grappig
en lief voor de hele groep

bij 5 stickers kreeg ik een kaartje
daarmee was ik toch zóóó blij
dankjewel dat je er was
Juf Ine, ik vond je een kei!





Afscheidsgedichtje gemaakt voor mijn buurmeisje Tess Nijhuis. Ze heeft het voorgedragen bij het afscheid van Juf Ine van de Gerardusschool Glanerbrug (januari 2016).