Het licht

‘s Morgens om half acht vertrek ik vanaf huis. Heb ik alles? Telefoon. Sleutels. Tas. Present! Ik open de schuur en pak mijn fiets. Het is nog aardedonker. Voorlicht en achterlicht: dubbele check. En in mijn hoofd zeg ik het zinnetje “daar kan ik weer mee thuis komen”. Kan er niets aan doen, die zit er in gebeiteld. 

Nog maar net onderweg word ik geconfronteerd met een kind van achterlijke ouders. Want je moet als ouders wel heel achterlijk zijn om je kind zonder verlichting naar school te laten gaan. 
Of... het is gewoon een achterlijk kind dat op weg is naar school. Want je moet als kind wel heel achterlijk zijn om jezelf totaal onzichtbaar op de weg te verplaatsen. Misschien leert dat kind nog wat op die school. Als het school überhaupt haalt… 
En daar kan ik soms best boos en verdrietig van worden.

Ik durf er niets van te zeggen. Ze timmeren je tegenwoordig gratis en voor niets in elkaar. Of je wordt verbaal verkracht. Daar zit ik niet op te wachten. Maar in mijn hoofd galmt het zinnetje “ze zien jou waarschijnlijk liever niet meer thuis komen”… En dat terwijl ik het wel uit zou willen schreeuwen: “Doe je licht aan! Niemand ziet je! Straks kun je niet meer thuiskomen!” Maar ik zwijg...

Op een ochtend heb ik eens geturfd. Eén op de drie had de verlichting niet aan. Maar wat is het excuus om geen licht aan te doen? Wij hadden ‘vroeger’ nog van die mega zware dynamo’s aan ons stuur hangen. Onmogelijk te gebruiken bij tegenwind. En als het maar iets sneeuwde of vroor dan werkte dat ding niet meer. Dat was pas een excuus. Maar verder haalde je het niet in je botte harses om zonder licht te fietsen. Dat dééd je gewoon niet. Dat was verboden én gevaarlijk!
En nu? Nu hoef je die verlichting niet eens meer méé te trappen. Daar hebben ze losse lampjes op batterijen voor uitgevonden. Er is dus geen excuus te bedenken om in het donker zonder licht te fietsen. 

Vergelijk die fietsverlichting met seks. Bij seks zorg je ook voor bescherming. Want je wilt geen nare ziektes oplopen. Of een kind krijgen. Ik noem maar een zijweg. Die bescherming hou je niet in je zak. Die gebruik je! 
Nou, gebruik dan ook die verlichting op je fiets! Het zit er op. En nee, die verlichting is geen garantie tegen ziektes maar je bent wel van voren en van achteren beschermd. :-)

Rijden zonder licht, dat dóe je toch niet?!
Stel je voor dat alle auto's ineens zonder licht gaan rijden! Moet je eens kijken hoeveel punten ze dan scoren. Van het rijbewijs bedoel ik... 

Onze eigen kinderen werden de ogen ook geopend toen ze het autorijbewijs hadden. “Mam, die fietsers zonder licht zijn onzichtbaar!” En: “Wat een idioten! Je ziet ze pas op het laatste moment en je schrikt je dood!” 
Vervolgens slingeren er allerlei verwensingen naar de hoofden van de duistere rad-draaiende figuren. 
Ik kan me telkens nog nét inhouden met mijn "ik zei het toch"...

Mijn conclusie: het is echt waar. 
Verstand komt met de jaren.
Want dan zie je het licht!
Als ze dan maar wel thuis blijven komen...