maandag 4 maart 2013

Gezegend


We zijn gezegend met een waterkoker. 
We: is mijn collega en ik. 
En gezegend: is een groot woord. 
Omdat we geen kraan in de buurt hebben, staan er drie flessen water van een liter naast de waterkoker. Drie. Je zou zeggen, met z’n tweetjes is dat voldoende.
Maar de medewerkers hebben de waterkoker ook ontdekt. Het water uit de automaat is niet heet genoeg waardoor er zo’n mooie schuimkraag op je theewater gaat liggen. En het smaakt naar… naar… oud water. Beetje muffig. Niet goed uit te leggen eigenlijk maar het smaakt naar jakkie-bah.
Dan zou je zeggen, met zo’n waterkoker ben je gezegend. Nou, alles behalve dat. We slepen met die drie flesjes op en neer naar de keuken. Medewerkers koken water, nemen wat ze nodig hebben en vertrekken weer. Aan het eind van het liedje hebben wij geen water meer én een lege waterkoker.
En ineens kwam vanmorgen het verlangen naar een koffiejuffrouw. Met zo’n gezellige schort die al zingend door de gangen loopt met haar rammelende koffiekar. En dat ze dan heerlijk riekende appelflappen of andere koeken in de aanbieding heeft. Zo’n vrouw waar je naar uit kijkt. Die altijd welkom is, ook als je in vergadering zit. Waar je gewoon vrolijk van wordt. Waar je gezegend mee bent. Echt gezegend.
Tot die tijd doen we het met de waterkoker…
Amen



Geen opmerkingen:

Een reactie posten