Het is 5 maart 1984.
Hij torende boven de hossende menigte
uit en zag haar springen. En zij zag hem. Hij was verkleed als meisje en zij
als matroos. Een match. Een vonk. Magie. Een polonaise en een biertje verder en
ze stonden zomaar aan de bar te praten. Er was een klik. Niet te beschrijven,
alleen te voelen. Het werd later en later maar hij week niet van haar zij.
Hij stond er zelfs op om haar naar huis te brengen. Kon hij gelijk
even lekker vrijen. Maar dat wou zij niet. Preuts ten top. Maar een klein kusje
kon nog nét. Hij was wat teleurgesteld maar toen ze wou weglopen zei hij de -voor
haar- magische woorden “eh, zie ik je nog een keer?” Haar hart maakte een
sprongetje. “Tuurlijk joh, morgen ben ik er weer dus dan zie ik je wel weer.”
Snel draaide ze zich om en liep naar de achterdeur.
Gelukkig was het donker en kon hij niet zien dat ze bloosde.
29 jaar geleden.
5 maart.
Het blijft voor mij toch een hele bijzondere dag…
(Note: en ik ben nog steeds heel erg gelukkig met hem )
Geen opmerkingen:
Een reactie posten