Het kleine tentje zetten ze in een mum van tijd op. De avonden zijn zwoel, de dagen heet. Er valt geen scheef woord.
Toch is kamperen behelpen. Ze koken op een één pits kooktoestelletje en de boodschappen staan in een kratje in het bloedhete tentje. Maar het deert ze niets: ze zijn blind en verliefd. De hele dag hebben ze alleen oog voor elkaar.
Het primitieve leven lacht ze dagenlang zonder tegenslagen toe. Ze slapen op de grond, vrijen op de grond, eten op de grond. Lang leve de liefde. Nergens wordt over gemierd.
Totdat ’s morgens de hagelslag van zijn verse broodje wandelt…
15-4-13 gepubliceerd op 120w.nl bij het thema 'hagelslag' :-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten