maandag 3 september 2012

Ruhe, rust en heanig an...


Zomervakantie? Schitterend. Heerlijk. En… verrassend. Jong en oud is op zoek naar rust, genot en gezelligheid. Of wil iets ondernemen. Bijna geen vakantie is hetzelfde. Toch gaan de meeste mensen erop uit om te genieten. Ik hoop van harte dat je een mooie vakantie hebt. Of hebt gehad. Met ontspanning. En vooral: dat je hebt genoten!
Dit jaar kwamen wij op een camping waar een enorme plek was afgezet met rood-wit lint. Alsof het een plaats delict was. Er stonden een paar kleine tentjes en een oude vouwwagen. En… het was er best een zootje. ‘s Avonds arriveerde een grote groep jongeren van het strand met een oud busje. Zij waren de ‘eigenaren’ van die plek en stonden dus achter het lint. De deuren van het busjegingen open en vele blikken en flessen drank werden uitgeladen. Die waren vast niet vies van feestjes. Dat beloofde een lange nacht te worden… De uit de kluiten gewassen jongeren maakten het zich onder de twee partytenten gemakkelijk en op hun grote zware tuinmeubelen werd het een gezellige boel. Ze waren wat aan het dollen en aan het lachen. Maar, er was absoluut geen overlast. Ze waren zelfs een lust voor het oog! Het waren brave gezellige burgers. Zo zie je maar, niets is wat het lijkt.
In een andere plaats leerden we een aantal Duitse mensen kennen en na het avondeten zaten we gemoedelijk bij elkaar. We spreken een aardig woordje Duits en zelfs de overige Nederlandse gasten dachten dat wij Duitsers waren. Geheel ontspannen genoten we van de mooie dag die we hadden gehad. Ervaringen en reisverhalen werden uitgewisseld. Een wijntje later arriveerde een Belgisch stel in het schemerdonker. De man parkeerde zijn vehikel 20 meter verderop. Eerst met de deur naar ons toe. Na tien minuten om zijn vakantiepaleis te zijn gelopen besloot hij dat zijn hut moest worden omgedraaid. Hij maakte geen ontspannen indruk. Eigenlijk… spatte de stress van zijn lijf. Na een paar minuten flink aan zijn stuur te hebben gedraaid stond hij andersom. Zo zeg, díe was aan vakantie toe! Het was volgens mij besmettelijk want zijn wederhelft had dezelfde stress-symptomen. Binnen drie minuten waren alle luiken gesloten. Geen goedenavond, geen knikje en zelfs… geen wijntje op deze prachtige zomeravond!
Er zaten die avond nog vele groepjes reizigers bij elkaar te genieten maar na een kwartiertje vloog de deur van de nieuwe logé open en baande de man met grote stappen onze kant uit. Met de wijsvinger in de lucht zei hij bozig (overigens op zijn mooiste Duits) dat het al ‘Mitternacht war’ en dat hij wou ‘schlafen’. We moesten állemaal zachtjes doen.
Onze uurwerken stonden op dat moment bijna op half elf dus we zwegen allen wijselijk. We keken hem eigenlijk alleen maar vol verbazing aan.
Bij het weglopen mopperde hij nog even flink op ‘al die vreselijk lawaaiige Duitsers’.
Ach meneerke, niets is wat het lijkt…

(gepubliceerd op Absolutely Enschede)