Genotszakje :-)

Wie kent die momenten niet: dat je in de auto iets te knagen moet hebben. Te happen. Te snoepen. Mijn gedachten flitsen dan van grote zakken Engels drop naar een zuinig 1-calorie-arm Tik-tak-je. Ik ben dol op (oftewel verslaafd aan) dropjes, snoep, pepermunt… eigenlijk alle vormen van snoep. Grote zakken, kleine zakken, doe ze in mijn autootje! Vaak ligt er een zak in mijn auto. Leeg wel te verstaan.

Zo’n knaagmoment had ik ook vorige week. Het dashboardkastje was leeg. Mijn tas had ik al op de kop gezet maar ook daar kwam weinig eetbaars uit. Dus wat moet je dan? Ik moest toch nog tanken dus sloeg ik twee vliegen in één klap. De auto weer een volle buik en ik weer wat snoep in mijn autootje.

Het hele snoepschap kan ik drómen! Ik wist dus al, voordat ik bij het tankstation aankwam, welke zak de mijne zou worden. Het zou die met die drop-mix worden. Zoet, zout en pepermunt in één zakje. Heerlijk. Dat werd die dag mijn genotszak!

Al lachend en zingend stapte ik uit. Juist, eerst even tanken. Mijn vrolijkheid werd tijdens het tanken aardig op de proef gesteld. De euro-teller kwam steeds dichter bij de honderd. Even dacht ik dat ik de magische grens ging halen maar vlak voor de honderd kon er geen druppel meer bij in… Slik. Wat een prijzen! Ze weten aan de pomp wel hoe ze jouw grijns van je smoel moeten halen.

Er flitsten toen ineens allemaal gedachten door mijn hoofd. In Swaziland kost een litertje slechts 10 cent. En in Koeweit 18 cent. Water is in die landen wel hartstikke duur.

Dus… wat als we … eens een geultje graven van zo’n oliestaatje naar Nederland? En we gooien er twee pijpjes in. Eén voert het overtollige water Nederland uit. We hebben immers zat van dat regen-nat?! En die andere pijp gebruiken we om olie ons landje in te laten stromen. Swaziland blij en Nederland blij. Juist…

Wel prettig die kinderlijke gedachten. Dat is vast één van de redenen waarom ik niet de politiek in ben gegaan.

Maar kom me niet aan met de milieuvriendelijkste optie: ‘dan ga je toch op de fiets?’ Dat wil je niet meemaken! Want ik heb áltijd tegenwind… en als ik ga fietsen regent het áltijd… Je wilt mij daarom écht niet dagelijks op de fiets, tenzij je de toeristische industrie om zeep wilt helpen! 

Afijn, wat moet, dat moet. Dus na het tanken heb ik betaald.
Met loodvrij in m’n tank en lood in mijn schoenen.
Maar, het ergste ontdekte ik toen ik bijna thuis was…

Ik was mijn genotszak vergeten!