Geheel in 't wit
fragiel gefladder
en ik geniet
van jouw vrijheid...
jij móet niets
alles mag en kan
Ik aanschouw je
vanachter het glas
en doe niets
roep zelfs geen
"ga opzij!"
nu het nog kan
Je komt
onbevreesd
door niets of niemand
tegen te houden
onbekend met dit
aanstormend stuk verdriet
Ik sluit mijn ogen
en hoor een tik
dat is alles...
En als ik weer kijk
een vlek op de voorruit
een witte vlek
meer rest er van jou niet
Geen opmerkingen:
Een reactie posten