Er valt even een stilte als hij de huiskamer in komt lopen.
Meerdere ogen bespieden hem van top tot teen.
Een lange, keurig uitziende jongeman staat naast haar.
Hij geeft de aanwezigen een hand en stelt zichzelf voor.
Ondertussen hoor je zijn brein ratelen om de andere namen te onthouden.
Onderling worden met ogen en kleine gebaren beoordelingen door de kamer gestuurd.
Knipoogjes, wenkbrauwen en knikjes.
Zij kijkt me ondertussen vragend aan. Ik probeer neutraal te kijken.
Uiteindelijk fluistert ze “En, hoe vind je hem? Issie leuk?”
Ik glimlach, knipoog, steek mijn beide duimen op.
“Is hij lief?” fluister ik.
Ze blijft ja-knikken.
Het is niet haar eerste vriendje.
Maar alle begin is moeilijk.
Deze is in ieder geval goedgekeurd!
;-)
gepubliceerd op 120w.nl
Geen opmerkingen:
Een reactie posten