Trijntje, laat ze maar praten!

Er zijn er niet veel die je dit nadoen. Want daar stond je dan. De zenuwen gierden je door de keel. Dat was te zien maar niet te horen. Je gaf alles wat je had en je genoot er gaandeweg zelfs van. Oké, dat comfy broekpak gaf je geen glans,  maar daar gáát het niet om. 

Want meid, wat heb jij een strot! Jij hebt volume in de hoge en lage tonen en alles daar tussen in. Daar kan menig deelnemer aan deze farce nog een puntje aan zuigen. Want wat was het verder een waardeloze show. 

Iedere seconde ingestudeerd. Geen shot spontaan. De interviews waren bij het gezapige af. De humor was van kleuterniveau. En dat voelden wij in de huiskamer van onze haarwortels tot onze tenen. In diezelfde tenen die soms krom gingen bij enkele deelnemers omdat de doorsnee kandidaat van The Voice een betere inzending was geweest. Commentator Jan Smit verwoorde het zeer smakelijk en eerlijk. Op Twitter ging het los. Wat hebben we gelachen om de vele satirische opmerkingen op al die andere landen. 

Maar Trijntje, jij was top. Je steeg boven jezelf uit maar je lied was simpelweg... te simpel. Je kunt gerust met opgeheven hoofd in het veelbesproken treintje naar huis.

Dankjewel voor een heerlijk avondje!

Geen wereld zonder…

Iedereen heeft het dagelijks in de hand. We kunnen ons een wereld zónder niet meer voorstellen. We moesten er niet aan denken! Maar toch wordt er nooit over gesproken. Misschien is het taboe? Ik noem het maar gewoon even bij naam: toiletpapier. Niets schokkends toch? In de tv-commercials worden kleine, pas-zindelijke kindjes en zelfs van die schattige puppy’s gebruikt om het aan te prijzen. Maar je ziet nooit levensgroot in beeld waar het voor bedoeld is. Eh… en gelukkig maar! Maar laten we eerlijk wezen; daar is het wel voor bedoeld, en níet voor dat leuke lieve hondje!

Er wordt niet over gesproken maar het valt ons wel op als er ineens geen papier hangt! En het kan ons ook niet bekoren als we net de laatste vier velletjes van de rol trekken terwijl we zeker weten dat we het daar niet mee redden. Het viel mij op dat er op mijn werk onlangs is gekozen voor een nieuw soort papier: gerecycled-wit-zacht-en-stevig toiletpapier. Ik was aangenaam verrast en ik wil mijn werkgever hartelijk danken voor de prettige portie papier in het kleine kamertje. Ik wist trouwens niet eens dat dit soort papier bestond. Ook mijn naaste collega’s viel het op dus het leeft stilletjes toch wel op de werkvloer!

Het toiletpapier is er in vele soorten en kwaliteiten. Zo heb je van dat vreselijke schuurpapier. Honderd procent grijs dus zonder enige tint van opwinding. Daar heb ik persoonlijk nog wel de meeste hekel aan. Het maakt overigens veel geluid en je kunt het bijna onmogelijk netjes van de rol afscheuren. Verder stinkt dat papier droog al naar natte krant! Ook is er dat flinterdunne papier waarbij je, als je wilt afvegen, bang moet zijn om bruine vingers op te lopen. En wat te denken van het papiertje-voor-papiertje-toiletpapier. Dat zie je nog wel eens in de duurdere restaurants. Je trekt een paar veel te dure velletjes uit een overvolle dispenser en maakt daar zo goed en kwaad mogelijk een ‘handzaam pakketje’ van. Oké, dat papier is dan wel lekker zacht, maar dat onhandige systeem is vast bedacht door iemand die even niets te doen had… 

En dan dat pulverige papier waarbij je wilt afvegen en waarvan de helft aan je billen blijft plakken. Of het papier dat al uit elkaar valt nog voordat het de wc-pot heeft bereikt, soms zelfs al voordat je er nog maar naar kijkt! En natuurlijk heb je het twee-laags, drie-laags en zelfs het super-de-luxe vier-laags toiletpapier, het papier met luchtkussentjes, met een geurtje (jawel!) of met verzorgende lotion. De ouderwetse reepjes krant laat ik maar even achterwege. Want het wc-papier is allemaal bedacht en ontworpen om onze blote billen zo aangenaam mogelijk te verschonen. 

Nee, wij kunnen ons geen wereld voorstellen zonder wc-papier aan onze edele koning-keizer-admiraal-derrière. Maar denk erom: we mogen het er NIET openlijk over hebben! 

13 mei 2000

voor de één zomaar een datum

voor de andere verdriet
vele vragen, en de antwoorden
nee... die zijn er nog steeds niet

23 doden telden wij
hoe? waarom? vertel het mij!

de zaterdag begon zo stralend
we zullen het nooit vergeten
want de blauwe hemel kleurde zwart
door iets wat we niet mogen weten

de openheid, wat is daarmee
zijn er echt geheimen in Enschede?

dus zeg eens even, 13 mei
hoe lang moeten we nog smeken?
waarom laat je het zo knagen
wanneer ga je spreken?

noem 13 mei en in ons hart
is 't ook na 15 jaar... pikzwart

(herinnering aan de vuurwerkramp 13-05-2000)

mama-dag

ik wil geen bonbons of bloemen

en zelfs geen koningslint

het mooiste moederdagcadeau?

is een knuffel van m'n kind!



X

afbeelding: http://www.bobakker.nl/content/images/werk/Anna-Julian_schilderij_moeder_en_kind-_portretschilder_Bo_Bakker.jpg

Vrijheid is...

wandelen onder een sterrenhemel
staren naar de heldere maan
pootjebaden aan het strand
gaan waar je maar wilt gaan
schrijven zonder enige angst
of een avontuur beleven
geloven in wat je ook maar wilt
vrijheid is leven! en láten leven! 

X