twee vluchten brachten gisteren
de eerste mensen
naar 'huis’
velen leefden mee
in winkels, op straat
of thuis
het trompetgeschal verstomde
oorverdovende stilte
even geen woorden
slechts
gedreven door de wind
de klapperende vlaggenkoorden
een zomers blauwe lucht
waaronder we
die immense stilte deelden
bracht een rilling
bij het zien
van de niet te bevatten beelden
we gaven die dag samen
als één volk
een allerlaatste groet
respect
nationale rouw
en zo was het goed
Geen opmerkingen:
Een reactie posten